الگوی حکمرانی شبکه‌ای با تأکید بر توسعه فرآیندهای نوآوری باز در نهادهای تحقیقاتی امنیت ‌سایبری

حکومت‌ها به فراخور فضای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی نوع حکمرانی خود را تغییر می‌دهند. تغییر و تحولات سریع در حوزه فناوری، افزایش هزینه‌های نوآوری و رقابت روزافزون در محصولات و خدمات جدید منجر به افزایش نیاز سازمان به تعامل با محیط و ذینفعان خارجی‌شان شده است که از این طریق سبب باز شدن مرزهای سازمان و استفاده از پارادایم نوآوری باز در توسعه روندهای داخلی نوآوری و گسترش بازار برای استفاده خارجی از نوآوری شده است. از پرتغییرترین فناوری‌های روز، فناوری‌های مربوط به فضای سایبری و امنیت آن است؛ حفظ امنیت در این فضا از مسائل مهم در امنیت ملی کشور محسوب می‌شود. به علت پراکندگی،‌ عدم همسویی و عدم هم‌افزایی نهادهای تحقیقاتی امنیت سایبری در ایران، بهره‌مندی از مدلی برای حکمرانی این فضا جهت استفاده متناسب از تمام ظرفیت‌ها برای تولید محصول بومی، راه‌حل مناسبی برای حاکمیت محسوب می‌شود. این مقاله باهدف دستیابی به مدل حکمرانی شبکه‌ای و با تأکید بر توسعه فرآیندهای نوآوری باز در نهادهای تحقیقاتی امنیت سایبری به دنبال شناسایی عناصر حکمرانی و عوامل توسعه فرآیندهای نوآوری باز با توجه به شرایط محیطی حاکم بر آن در ایران است. این عوامل با استفاده از روش نظریه داده‌بنیاد شناسایی‌شده­اند. بدین منظور، 16 مصاحبه نیمه ساختاریافته با خبرگان این موضوع صورت گرفته است. تحلیل داده‌ها در فرآیند کدگذاری باز با کمک نرم‌افزار MAXQDA10 منجر به تولید 16 مقوله فرعی در قالب 4 مقولۀ اصلی شده است. مدل ارائه‌شده در این مقاله با رویکرد خودظهور به‌دست ‌آمده است و نتایج آن به‌صورت گزاره‌های نظری تبیین می‌شود.